انواع فیوز
یک فیوز، یک مدار الکتریکی یا دستگاه را از جریان بیش از حد، زمانی که قطعه فلزی در داخل آن برای ایجاد یک مدار باز ذوب می شود، محافظت می کند. به استثنای فیوز های قابل تنظیم، یک فیوز باید پس از اینکه از کار افتاد، دور ریخته شده و جایگزین شود.
قطع شدن یا پریدن فیوز
هنگامی که جریان بالا فیوز را ذوب می‌کند، گفته میشود که فیوز قطع شده یا پریده است. (در مورد یک فیوز با قابلیت تنظیم مجدد تنها کلمه پریدن استفاده میشود.)
فیوزها می توانند با ولتاژ AC یا DC کار کنند و می توانند تقریباً برای هر جریانی طراحی شوند.
این دسته از محصولات الکتریکی در ساختمان های مسکونی و تجاری، قطع کننده مدار مشترک می باشند، اما این امکان هنوز وجود دارد که یک فیوز کارتریج بزرگ برای محافظت از کل سیستم در برابر اتصال کوتاه یا جریان بیش از حد ناشی از رعد و برق بر روی خطوط شبکه با توان بالا استفاده شود.
در دستگاه‌های الکترونیکی، منبع تغذیه همیشه شامل فیوز است.
المنت در فیوز معمولاً یک سیم یا نوار فلزی (اغلب مسی) نازک است که بین دو پایانه نصب شده است.
در یک فیوز کارتریج، المنت در یک سیلندر شیشه ای یا سرامیکی یا در قوطی فلزی کوچک با یک اتصال در هر انتها محصور شده است.
(به سبک قدیمی، فیوزهای بزرگ با شدت آمپراژ بالا ممکن است در کاغذ یا لوله مقوایی بسته بندی شوند.)
در کارتریج های شیشه‌ای امکان بررسی برای تایید اینکه فیوز سوخته است یا خیر راحت تر است.
فیوز فقط به شدت جریان برق واکنش نشان میدهد، نه به ولتاژ. یکی از مهم ترین مؤلفه ها برای انتخاب فیوز، رعایت این قانون است که مجموع آمپراژ همه ی قطعاتی که در مدار قرار دارند را با 50% از مجموع کل آمپر جمع کنیم تا رنج فیوز قابل استفاده بر سر راه مدار مورد نظر به دست بیاید.
بعضی از نیمه هادی ها دارای نرخ I2T هستند و باید با فیوزی که نرخ مشابه دارد محافظت شوند. هر فیوز مقدار مقاومت مشخصی در مقابل جریان دارد و در غیر این صورت، جریان، گرمایی تولید نمی‌کند که فیوز را بپراند. در مشخصات مندرج بر محصول، افت ولتاژی را که مقاومت داخلی یک فیوز به مدار وارد می‌کند لیست شده است.
رنج جریان یا همان جریان نامی یک فیوز که معمولاً در پوشش آن چاپ شده یا عایق بندی شده و برابر حداکثر جریانی است که در دمای محیط مشخص شده توسط سازنده (که معمولاًدر دمای ۲۵ درجه سانتیگراد مد نظر قرار می گیرد)، باید در برابر آن به صورت مستمر مقاومت کند و جریان برق را برقرار نگه دارد.
دمای محیط به محیط اطراف فیوز اشاره دارد نه فضای کلی که در آن واقع شده است. توجه داشته باشید که در یک محفظه حاوی قطعات دیگر، دما معمولاً به میزان قابل توجهی بالاتر از دمای خارج محفظه است.
توضیحات محصول
به طور ایده آل یک فیوز باید به طور قابل اطمینان و نامحدود در بالاترین حد رنج خود عمل کند، اما اگر شدت جریان حدود 20% فراتر از حد اکثر افزایش یابد، فیوز باید بپرد. در واقع تولید کنندگان این دسته از محصولات الکتریکی، همیشه توصیه میکنند که بارگیری پیوسته فیوز نباید بیش از 75% رنج آن در 25 درجه سانتی گراد باشد.
نکته ی قابل توجهی که باید به آن اشاره کنیم این است که دسته ای از فیوزها که در این بخش به آن ها به طور مستقیم اشاره نکردیم، کلید فیوز مینیاتوری میباشد.
در خصوص این دسته فیوزها به صورت کامل تر در بخش کلیدها و پاره ای توضیح در بخش رله ها ارائه شده است.
چرا که کلید مینیاتوری ساختاری متشکل از یک رله، یک کلید و یک فیوز را در بر دارد.
بسیاری از کالاهای الکتریکی و الکترونیکی دیگر نیز به همین شکل، ساختاری چندگانه و ترکیبی از چند قطعه ی مستقل دارند.
