چراغ تونلی LED 9W
25,000 تومانمهتابی 30 سانتی tube T5
950,000 تومانجعبه فرمان
12,950 تومان – 18,950 تومانمولتی متر 144
1,035,000 تومانمولتی تایمر دیجیتال (تایمر همه کاره)
374,000 تومانمولتی تایمر آنالوگ
161,000 تومانمحافظ کنتاکتور (کنترل فاز تک فاز)
162,000 تومانمینی کنترل فاز میکرو پروسسوری
285,000 تومانانواع فیوز
یک فیوز، یک مدار الکتریکی یا دستگاه را از جریان بیش از حد، زمانی که قطعه فلزی در داخل آن برای ایجاد یک مدار باز ذوب می شود، محافظت می کند. به استثنای فیوز های قابل تنظیم، یک فیوز باید پس از اینکه از کار افتاد، دور ریخته شده و جایگزین شود.
قطع شدن یا پریدن فیوز
هنگامی که جریان بالا فیوز را ذوب میکند، گفته میشود که فیوز قطع شده یا پریده است. (در مورد یک فیوز با قابلیت تنظیم مجدد تنها کلمه پریدن استفاده میشود.)
فیوزها می توانند با ولتاژ AC یا DC کار کنند و می توانند تقریباً برای هر جریانی طراحی شوند.
این دسته از محصولات الکتریکی در ساختمان های مسکونی و تجاری، قطع کننده مدار مشترک می باشند، اما این امکان هنوز وجود دارد که یک فیوز کارتریج بزرگ برای محافظت از کل سیستم در برابر اتصال کوتاه یا جریان بیش از حد ناشی از رعد و برق بر روی خطوط شبکه با توان بالا استفاده شود.
در دستگاههای الکترونیکی، منبع تغذیه همیشه شامل فیوز است.
المنت در فیوز معمولاً یک سیم یا نوار فلزی (اغلب مسی) نازک است که بین دو پایانه نصب شده است.
در یک فیوز کارتریج، المنت در یک سیلندر شیشه ای یا سرامیکی یا در قوطی فلزی کوچک با یک اتصال در هر انتها محصور شده است.
(به سبک قدیمی، فیوزهای بزرگ با شدت آمپراژ بالا ممکن است در کاغذ یا لوله مقوایی بسته بندی شوند.)
در کارتریج های شیشهای امکان بررسی برای تایید اینکه فیوز سوخته است یا خیر راحت تر است.
فیوز فقط به شدت جریان برق واکنش نشان میدهد، نه به ولتاژ. یکی از مهم ترین مؤلفه ها برای انتخاب فیوز، رعایت این قانون است که مجموع آمپراژ همه ی قطعاتی که در مدار قرار دارند را با 50% از مجموع کل آمپر جمع کنیم تا رنج فیوز قابل استفاده بر سر راه مدار مورد نظر به دست بیاید.
بعضی از نیمه هادی ها دارای نرخ I2T هستند و باید با فیوزی که نرخ مشابه دارد محافظت شوند. هر فیوز مقدار مقاومت مشخصی در مقابل جریان دارد و در غیر این صورت، جریان، گرمایی تولید نمیکند که فیوز را بپراند. در مشخصات مندرج بر محصول، افت ولتاژی را که مقاومت داخلی یک فیوز به مدار وارد میکند لیست شده است.
رنج جریان یا همان جریان نامی یک فیوز که معمولاً در پوشش آن چاپ شده یا عایق بندی شده و برابر حداکثر جریانی است که در دمای محیط مشخص شده توسط سازنده (که معمولاًدر دمای ۲۵ درجه سانتیگراد مد نظر قرار می گیرد)، باید در برابر آن به صورت مستمر مقاومت کند و جریان برق را برقرار نگه دارد.
دمای محیط به محیط اطراف فیوز اشاره دارد نه فضای کلی که در آن واقع شده است. توجه داشته باشید که در یک محفظه حاوی قطعات دیگر، دما معمولاً به میزان قابل توجهی بالاتر از دمای خارج محفظه است.
توضیحات محصول
به طور ایده آل یک فیوز باید به طور قابل اطمینان و نامحدود در بالاترین حد رنج خود عمل کند، اما اگر شدت جریان حدود 20% فراتر از حد اکثر افزایش یابد، فیوز باید بپرد. در واقع تولید کنندگان این دسته از محصولات الکتریکی، همیشه توصیه میکنند که بارگیری پیوسته فیوز نباید بیش از 75% رنج آن در 25 درجه سانتی گراد باشد.
نکته ی قابل توجهی که باید به آن اشاره کنیم این است که دسته ای از فیوزها که در این بخش به آن ها به طور مستقیم اشاره نکردیم، کلید فیوز مینیاتوری میباشد.
در خصوص این دسته فیوزها به صورت کامل تر در بخش کلیدها و پاره ای توضیح در بخش رله ها ارائه شده است.
چرا که کلید مینیاتوری ساختاری متشکل از یک رله، یک کلید و یک فیوز را در بر دارد.
بسیاری از کالاهای الکتریکی و الکترونیکی دیگر نیز به همین شکل، ساختاری چندگانه و ترکیبی از چند قطعه ی مستقل دارند.
انواع کلید
اصطلاح کلید به سوئیچ مکانیکی اشاره دارد که عملکرد آن فیزیکی است و توسط یک اهرم یا کشویی تک دستگیره کنترل می شود.
یک سوئیچ حاوی حداقل دو اتصال است که وقتی اهرم یا دستگیره خارجی حرکت کند آن اتصالات باز یا بسته میشود.
اساسی ترین نوع کلید، کلیدی چاقویی است. اگرچه این کلید در روزهای ابتدایی کشف الکتریسیته رایج بود، اما امروز محدود به اهداف آموزشی در مدارس و برای شبکه های تأمین برق AC مطرح میشود، که سطح تماس بزرگ، این کلید را برای هدایت شدت جریان های بالای برق مناسب می کند و آن را برای بار قابل توجه (کلید زنی در دمای بالا) می توان استفاده کرد.
پل یک سوئیچ، به طور کلی به یک کانتکت متحرک، متصل است که اتصال یا تماس ثانویه را وصل یا قطع می کند. اگر تنها یک پل وجود داشته باشد، کلید، تک پل خواهد بود. اگر یک پل اضافی وجود داشته باشد که با کانتکت مربوط به خودش یا مجموعه ای از کانتکت ها، از ابتدا از نظر الکتریکی جدا شده است، یک کلید دوپل محسوب میشود که همچنین به عنوان کلید دوقطبی نیز شناخته میشود. قابل ذکر است کلیدهای با بیش از چهار پل (سه فاز و یک نول) متداول نیستند.
اگر فقط یک اتصال ثانویه در هر پل وجود داشته باشد، یک کلید تک-مسیره یا ST خواهیم داشت (که ممکن است با نام کلید روشن-خاموش یا خاموش-روشن نیز بیان شود). اگر یک اتصال ثانویه اضافی در هر پل وجود داشته باشد و پل کلید در هنگامی که از ابتدا قطع بوده است، به کانتکت دوم متصل شود، این یک کلید دو مسیره یا DT است.
کلید دو مسیره ممکن است یک موقعیت مرکزی اضافی داشته باشد. این موقعیت ممکن است بدون اتصال (وضعیت«خاموش») یا در بعضی از موارد به کانتکت سوم متصل باشد.
زمانی که در ساختار کلید، فنر به کار میرود تا در زمان نیاز به قطع (خارج از محدوده ی ماکسیمم رنج جریان مصرفی)، بدون نیاز به فشار خارجی، به صورت دستی، اتصال را به موقعیت قبلی خود بازگرداند (قطع اتصال)، که به این دسته از کلید ها، غالبا کلید اتوماتیک گفته می شود.
کلید فشاری
معمولاً کلید فشاری پوش باتن نامیده میشود؛ گاهی اوقات هم اصطلاح کلید لحظهای برای آن به کار برده میشود. در این باب کلید فشاری جدا از سوئیچ در نظر گرفته میشود (در سوئیچ یا کلیدهای اتوماتیک معمولاً به جای یک دکمه از راه اندازی اهرم شکل استفاده می شود و حداقل یک اتصال قطبی دارد)، همچنین کلید فشاری معمولا اتصالاتی دارد که از یکدیگر قابل تشخیص نیستند.
به یک کلید فشاری حداقل دو زبانه اتصال دارد که زمانی که کلید فشرده می شود، بسته یا باز میشود. معمولاً یک فنر فنر بازگرداندن وجود دارد که وقتی فشار خارجی برداشته می شود کلید را به حالت قبلی باز می گرداند.
برخلاف کلید (سوئیچ)، کلید فشاری معمول، اتصال اولیه ندارد که بتوان آن را به عنوان یک قطب تعیین کرد. با این حال، یک کلید فشاری تکی می تواند دو جفت جداگانه از اتصال ها را بسته یا باز کند، در این صورت عملکردی مشابه کلید فشاری دو قطبی دارد.
اغلب کلیدهای فشاری یک فنر بازگشتی استیل دارند، تا در برابر فشار رو به پایین کلید مقاومت کنند، همچنین یک جفت فنر روی جفت اتصالات قرار دارد تا وقتی کلید فشرده می شود، هر اتصال را در جای خود نگه دارد و اتصال محکم ایجاد کند.همچنین اصولا دو اتصال بالایی از نظر الکتریکی در ارتباط هستند.
کلید گردان
کلید گردان یا سوئیچ دوار را نباید با انکودر چرخشی (رمزگذار چرخشی)، اشتباه گرفت.
یک سوئیچ دوار یا گردان، باعث اتصال الکتریکی بین اجزای یک روتور که روی یک شفت نصب است، میشود و توسط یک دستگیره می چرخد و باعث اتصال یکی از دو یا چند کانتکت ثابت میشود.
سابقاً برای انتخاب موج باندها در یک گیرنده رادیویی کانال های پخش شده در تلویزیون یا ورودی های یک پیش تقویت کننده استریو به کار می رفته است.
از دهه ی ۱۹۹۰، در زمینه ی رادیو و تلویزیون رمزگذار چرخشی جایگزین این قطعه شده است.
با این حال هنوز در تجهیزات نظامی، تجهیزات میدانی، سیستم های کنترل صنعتی و سایر برنامه های کاربردی، یک قطعه نیرومند (کلید گردان) که بتواند در محیط های خشن دوام بیاورد ضروری است.
همچنین، در حالی که خروجی یک رمزگذار چرخشی باید توسط یک دستگاه مانند یک میکروکنترلر رمزگشایی و تفسیر شود، یک سوئیچ دوار یک مولفه کاملاً پسیو است که برای عملکرد آن نیازی به هیچ وسیله الکترونیکی اضافی نیست.
کلید گردان - پین های استپ کن
سوئیچ دوار معمولاً با حداکثر ۱۲ وضعیت ساخته می شود، اما تعدادی از وضعیت ها را با توقف (استپ کن)، محدود می کند. این محدود کننده معمولاً یک پین متصل به یک واشر است که در اطراف بوشینگ کلید قرار دارد.
پین به منظور جلوگیری از چرخیدن کلید به نقاط قبلی، وارد حفره های انتخابی می شود. به عنوان مثال یک کلید گردان ۸ وضعیتی می تواند به نحوی پیکربندی شود که فقط ۷ وضعیت (یا حتی فقط دو وضعیت موجود) را داشته باشد.
سوئیچ دوار - اتصال به روتور
در کلید گردان یک کانتکت جداگانه به روتور متصل می شود که به نوبه خود به هر یک از اتصالات ثابت متصل می شود، یک کلید گردان ممکن است دارای چندین پل باشد که هر کدام به روتور مربوط به خود متصل است احتمال دارد روترها در بخشی جدا از کلیدها باشند.
اما اگر کلید فقط تعداد کمی وضعیت داشته باشد، دو، سه یا چهار روتور که در جهت های مختلف کار می کنند ممکن است در غالب یک ساختار (قطعه ی واحد)، ترکیب شوند.
حتی امکان ساخت کلیدهای گردان با بیش از 12 وضعیت مختلف، به صورت دست ساز امکان پذیر است.
طراحی پنل کلید گردان - سایز طبقات
مدل مرسوم سوئیچ دوار به گونه ای طراحی شده است که به صورت نصب در پنل استوانه ای می باشد، قطر بدنه آن از محدوده 2/5 تا 4 سانتی متر است. اگر بیش از یک طبقه ی بسته وجود داشته باشد آن طبقه ها تقریبا 1/5 سانتی متر فاصله دارند. این دسته از کلیدها برای تغییر از یک وضعیت به وضعیت بعدی یک صدای «کلیک» ایجاد میکنند .
تفاوت های ریزبینانه در برخی از کلیدها
برخی از کلید ها با یک شفت اسپلیند (اسپلیت)، با یک آداپتور برای دستگیره ای با سطح مقطع D شکل تغذیه میشوند؛ آداپتور را میتوان بر روی شفت، در هر یک از ۱۲ وضعیت و یا بیشتر حرکت داد تا جایگیری های نامطلوب بدنه ی خود کلید را، به حداقل برساند، به صورتی که دستگیره به درستی در ارتباط با موقعیتهای لحاظ شده در سطح پنل تنظیم میشود.
کلید های گردشی مینیاتوری ممکن است قطری به کوچکی 0.5 اینچ داشته باشند و معمولاً پایههایی در انتهای این کلیدها تعبیه شده است تا بتوان آنها را در سوراخهای بردهای مدار چاپی نصب کرد. کلیدهای گردان مینیاتوری معمولاً جریانهای نامی پایینتری از کلیدهای کامل دارند.
کلیدهای گردان باید به اندازه ای محکم نصب شوند که در برابر نیروهای چرخشی زیادی که ممکن است ضربههای کاربر به آن وارد نماید، مقاومت کنند. در یک مدل نصب بر روی پنل، یک سرپیچ حول یک رشته سیم، در بوش کلید محکم می شود. از طریق مدل های نصبی در حفرههای تخته ی مدار چاپی، با شفتی که از طریق برشی از پنل خارج شده است، میتوان آنها را روی برد مدار محکم نمود.
برای به حداقل رساندن فشارهای مکانیکی روی مدار چاپی، گیره ها در یک کلید روی برد PC، معمولاً ضعیفتر از کلید کامل هستند و دستگیره معمولا کوچکتر است که باعث میشود اهرم، کمتر استفاده شود.
پیشرو و نتیجه بخش: گامی در مسیر آشنایی با رله ها
رله ها سوئیچ هایی میباشند که با یک سیگنال یا تحریک الکتریکی، مدارهای الکترونیکی را باز و بسته میکنند.
همانطور که میدانید، سوئیچ دستگاهی میباشد که بازو بسته شدن مدارها را توسط یک فرمان دستی که توسط یک فرد یا یک شیء اعمال میشود، امکان پذیر میسازد.
رله ها در جاهایی که نیاز به کنترل یک یا چند مدار به وسیله ی یک سیگنال که حتی ممکن است، از مدار اصلی جدا باشد، مورد استفاده قرار میگیرند.
زمانی استفاده از رله ضرورت پیدا میکند که عملکرد دستی یا غیر ممکن است یا کاربردی ندارد.
در تعریف دقیق تر، زمانی که سوئیچ باز است مدار ما باز یا قطع است، و وقتی که سوئیچ بسته است، مدار ما بسته یا وصل میباشد.
زمانی که یک سوئیچ توسط یک سیگنال فعال میشود، آن را معمولا رله مینامیم.
حال، سوئیچ در رله، نشانگر یک قطب رله میباشد در حالی که یک رله، میتواند یک یا چند قطب داشته باشد.
تعداد قطب ها در یک رله، بیانگر تعداد سوئیچ های موجود در رله میباشد، هر قطب میتواند به صورت تک یا جفت_درگاه باشد، که بیانگر تعداد مدارهایی میباشد که میتواند نسبت به تعداد قطب ها کنترل کند.
درگاه تکی یعنی در یک قطب، هم وضعیت باز هم وضعیت بسته را در اختیار دارید و رله بین این دو حالت تغییر وضعیت میدهد.
در حالت دو درگاهی، قطب میتواند دو مدار را کنترل کند و تغییر وضعیت یک مدار باز در حالتی که مدار دوم بسته میباشد را انجام دهد، یا برعکس.
درگاه ها، مکان های جدا شده و یا اتصالات منفصل میباشند که سوئیچ از آن برای باز و بسته کردن مسیر سیگنال الکتریکی استفاده میکند.
تمام اتصالات، دارای یک درگاه تکی یا جفتی میباشند.
درگاه تکی، سیگنال را در یک مسیر هدایت میکند، در حالی که درگاه جفتی، سیگنال را در دو مکان میکشند.
درگاه تکی معمولا در سوئیچ های توان پایین مثل مصارف روشنایی استفاده میشود.
درگاه جفت در سوئیچینگ اتصالات با توان بالا مثل سیم پیچ ها استفاده میگردند.
رله ی الکتریکی، رله الکترومغناطیس یا رله الکترومکانیک نیز نام گذاری می شود و با رله جامد تفاوت دارد.
یک رله، به سیگنال یا پالس برق امکان روشن یا خاموش شدن جریان برق را در مدار انتخابی توسط یک جریان جداگانه ی برق میدهد.
اغلب اوقات، یک رله از ولتاژ پایین یا جریان پایین برای کنترل جریان یا ولتاژ بالاتر استفاده میکند. این ویژگی باعث می شود با بهره مندی از سیگنال جریان پایین یا ولتاژ پایین بتوانیم از سوئیچ اقتصادی و نسبتاً کوچکی برای اعمال فرمان قطع یا وصل استفاده کنیم و همینطور برای سیم کشی سوئیچ به رله می توان با سیم ارزان قیمت با قطر کم متصل شد که در این حالت، رله جریان بیشتری را نزدیک به بار کنترل میکند. برای مثال یک شمع احتراق، که در یک موتور، سوخت فسیلی را مشتعل می کند، یک سیگنال از رله ی نزدیک به روشن کننده موتور دریافت کرده است و خود این رله فرمان اولیه را از یک سوئیچ با ساختار ارزان و اقتصادی گرفته است.
در حالیکه وسایل سوئیچینگ در یک وضعیت ثابت، سریع تر و مطمئن تر هستند، رلهها مزیت و برتری های ویژه ای نسبت به کلید ها دارند. آنها میتوانند سوئیچینگ چند قطبی و رله ها با سوئیچینگ تک ضربه ای را کنترل کنند و می توانند در مقیاس زمان/ولتاژ یا جریان بالا ارزان تر باشند.
یک رله شامل یک بوبین، القاگر و حداقل یک جفت رابط است. جریان در بوبین جاری می شود و به عنوان یک الکترومغناطیس عمل می کند و یک میدان مغناطیسی می سازد. به این شکل القاگر را راه میاندازد که اغلب القاگرها، به همراه به یک بازوی اصلی طراحی می شوند که نقطه ی اتصال رابط را باز و بسته می کند.
در ساده ترین حالت یک رله، از یک القاگر، یک بوبین، رابط ها و دو بلوک تشکیل شده است.
دو بلوک نامبرده از یک ماده عایق سازی ساخته شده اند، یکی در سمت چپ، از پلاتین رابط ها برای عدم اتصال رابط ها به یکدیگر حفاظت میکند و دیگری در سمت راست، رابط ها را به هم، در زمانی که، از القاگر در پاسخ به یک میدان مغناطیسی از بوبین روی محور اصلی میچرخاند، فشار میدهند و بین پلاتین رابط ها از این سو(سمت راست) اتصال برقرار می کند.
رله های کوچک در طرح های متنوع ، میتوانند ولتاژ ها و جریان های مختلفی را کنترل کنند.
بعضی از رله ها برای ورود به سوکت ها طراحی می شوند و برخی دیگر، برای استفاده در محیط های خشک و تمیز، با اتصالات و بوبین تولید میشوند.
برخی از رله ها با بوبین هایی با ولتاژ و یا آمپراژ بالا و برخی دیگر با بوبین هایی با ولتاژ و یا آمپراژ پایین تر طراحی می شوند، برخی از بوبین ها به صورت چفت شونده با دو بوبین تولید می شوند.
رله ها سوئیچ هایی میباشند که با یک سیگنال یا تحریک الکتریکی، مدارهای الکترونیکی را باز و بسته میکنند.
همانطور که میدانید، سوئیچ دستگاهی میباشد که بازو بسته شدن مدارها را توسط یک فرمان دستی که توسط یک فرد یا یک شیء اعمال میشود، امکان پذیر میسازد.
رله ها در جاهایی که نیاز به کنترل یک یا چند مدار به وسیله ی یک سیگنال که حتی ممکن است، از مدار اصلی جدا باشد، مورد استفاده قرار میگیرند.
زمانی استفاده از رله ضرورت پیدا میکند که عملکرد دستی یا غیر ممکن است یا کاربردی ندارد.
فرمان پذیری اقتصادی با رله
اغلب اوقات، یک رله از ولتاژ پایین یا جریان پایین برای کنترل جریان یا ولتاژ بالاتر استفاده میکند. این ویژگی باعث می شود با بهره مندی از سیگنال جریان پایین یا ولتاژ پایین بتوانیم از سوئیچ اقتصادی و نسبتاً کوچکی برای اعمال فرمان قطع یا وصل استفاده کنیم و همینطور برای سیم کشی سوئیچ به رله می توان با سیم ارزان قیمت با قطر کم متصل شد که در این حالت، رله جریان بیشتری را نزدیک به بار کنترل میکند.
در تعریف دقیق تر، زمانی که سوئیچ باز است مدار ما باز یا قطع است، و وقتی که سوئیچ بسته است، مدار ما بسته یا وصل میباشد.
زمانی که یک سوئیچ توسط یک سیگنال فعال میشود، آن را معمولا رله مینامیم.
حال، سوئیچ در رله، نشانگر یک قطب رله میباشد در حالی که یک رله، میتواند یک یا چند قطب داشته باشد.
تعداد قطب ها در یک رله، بیانگر تعداد سوئیچ های موجود در رله میباشد، هر قطب میتواند به صورت تک یا جفت_درگاه باشد، که بیانگر تعداد مدارهایی میباشد که میتواند نسبت به تعداد قطب ها کنترل کند.
درگاه تکی یعنی در یک قطب، هم وضعیت باز هم وضعیت بسته را در اختیار دارید و رله بین این دو حالت تغییر وضعیت میدهد.
در حالت دو درگاهی، قطب میتواند دو مدار را کنترل کند و تغییر وضعیت یک مدار باز در حالتی که مدار دوم بسته میباشد را انجام دهد، یا برعکس.
درگاه ها، مکان های جدا شده و یا اتصالات منفصل میباشند که سوئیچ از آن برای باز و بسته کردن مسیر سیگنال الکتریکی استفاده میکند.
تمام اتصالات، دارای یک درگاه تکی یا جفتی میباشند.
تفاوت درگاه ها در رله
درگاه تکی یعنی در یک قطب، هم وضعیت باز هم وضعیت بسته را در اختیار دارید و رله بین این دو حالت تغییر وضعیت میدهد.
در حالت دو درگاهی، قطب میتواند دو مدار را کنترل کند و تغییر وضعیت یک مدار باز در حالتی که مدار دوم بسته میباشد را انجام دهد، یا برعکس.
درگاه ها، مکان های جدا شده و یا اتصالات منفصل میباشند که سوئیچ از آن برای باز و بسته کردن مسیر سیگنال الکتریکی استفاده میکند.
تمام اتصالات، دارای یک درگاه تکی یا جفتی میباشند.
درگاه تکی، سیگنال را در یک مسیر هدایت میکند، در حالی که درگاه جفتی، سیگنال را در دو مکان میکشند.
درگاه تکی معمولا در سوئیچ های توان پایین مثل مصارف روشنایی استفاده میشود.
درگاه جفت در سوئیچینگ اتصالات با توان بالا مثل سیم پیچ ها استفاده میگردند.
رله ی الکتریکی، رله الکترومغناطیس یا رله الکترومکانیک نیز نام گذاری می شود و با رله جامد تفاوت دارد.
یک رله، به سیگنال یا پالس برق امکان روشن یا خاموش شدن جریان برق را در مدار انتخابی توسط یک جریان جداگانه ی برق میدهد.
اغلب اوقات، یک رله از ولتاژ پایین یا جریان پایین برای کنترل جریان یا ولتاژ بالاتر استفاده میکند. این ویژگی باعث می شود با بهره مندی از سیگنال جریان پایین یا ولتاژ پایین بتوانیم از سوئیچ اقتصادی و نسبتاً کوچکی برای اعمال فرمان قطع یا وصل استفاده کنیم و همینطور برای سیم کشی سوئیچ به رله می توان با سیم ارزان قیمت با قطر کم متصل شد که در این حالت، رله جریان بیشتری را نزدیک به بار کنترل میکند. برای مثال یک شمع احتراق، که در یک موتور، سوخت فسیلی را مشتعل می کند، یک سیگنال از رله ی نزدیک به روشن کننده موتور دریافت کرده است و خود این رله فرمان اولیه را از یک سوئیچ با ساختار ارزان و اقتصادی گرفته است.
در حالیکه وسایل سوئیچینگ در یک وضعیت ثابت، سریع تر و مطمئن تر هستند، رلهها مزیت و برتری های ویژه ای نسبت به کلید ها دارند. آنها میتوانند سوئیچینگ چند قطبی و رله ها با سوئیچینگ تک ضربه ای را کنترل کنند و می توانند در مقیاس زمان/ولتاژ یا جریان بالا ارزان تر باشند.
یک رله شامل یک بوبین، القاگر و حداقل یک جفت رابط است. جریان در بوبین جاری می شود و به عنوان یک الکترومغناطیس عمل می کند و یک میدان مغناطیسی می سازد. به این شکل القاگر را راه میاندازد که اغلب القاگرها، به همراه به یک بازوی اصلی طراحی می شوند که نقطه ی اتصال رابط را باز و بسته می کند.
ویژگی های صندلی آبی خلاق و بیرونی
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد.