کلید

انواع کلید

اصطلاح کلید به سوئیچ مکانیکی اشاره دارد که عملکرد آن فیزیکی است و توسط یک اهرم یا کشویی تک دستگیره کنترل می شود.
یک سوئیچ حاوی حداقل دو اتصال است که وقتی اهرم یا دستگیره خارجی حرکت کند آن اتصالات باز یا بسته می‌شود.
اساسی ترین نوع کلید، کلیدی چاقویی است. اگرچه این کلید در روزهای ابتدایی کشف الکتریسیته رایج بود، اما امروز محدود به اهداف آموزشی در مدارس و برای شبکه های تأمین برق AC مطرح می‌شود، که سطح تماس بزرگ، این کلید را برای هدایت شدت جریان های بالای برق مناسب می کند و آن را برای بار قابل توجه (کلید زنی در دمای بالا) می توان استفاده کرد.
پل یک سوئیچ، به طور کلی به یک کانتکت متحرک، متصل است که اتصال یا تماس ثانویه را وصل یا قطع می کند. اگر تنها یک پل وجود داشته باشد، کلید، تک پل خواهد بود. اگر یک پل اضافی وجود داشته باشد که با کانتکت مربوط به خودش یا مجموعه ای از کانتکت ها، از ابتدا از نظر الکتریکی جدا شده است، یک کلید دوپل محسوب میشود که همچنین به عنوان کلید دوقطبی نیز شناخته می‌شود. قابل ذکر است کلیدهای با بیش از چهار پل (سه فاز و یک نول) متداول نیستند.
اگر فقط یک اتصال ثانویه در هر پل وجود داشته باشد، یک کلید تک-مسیره یا ST خواهیم داشت (که ممکن است با نام کلید روشن-خاموش یا خاموش-روشن نیز بیان شود). اگر یک اتصال ثانویه اضافی در هر پل وجود داشته باشد و پل کلید در هنگامی که از ابتدا قطع بوده است، به کانتکت دوم متصل شود، این یک کلید دو مسیره یا DT است.
کلید دو مسیره ممکن است یک موقعیت مرکزی اضافی داشته باشد. این موقعیت ممکن است بدون اتصال (وضعیت«خاموش») یا در بعضی از موارد به کانتکت سوم متصل باشد.
زمانی که در ساختار کلید، فنر به کار می‌رود تا در زمان نیاز به قطع (خارج از محدوده ی ماکسیمم رنج جریان مصرفی)، بدون نیاز به فشار خارجی، به صورت دستی، اتصال را به موقعیت قبلی خود بازگرداند (قطع اتصال)، که به این دسته از کلید ها، غالبا کلید اتوماتیک گفته می شود.

کلید فشاری

معمولاً کلید فشاری پوش باتن نامیده می‌شود؛ گاهی اوقات هم اصطلاح کلید لحظه‌ای برای آن به کار برده می‌شود. در این باب کلید فشاری جدا از سوئیچ در نظر گرفته می‌شود (در سوئیچ یا کلیدهای اتوماتیک معمولاً به جای یک دکمه از راه اندازی اهرم شکل استفاده می شود و حداقل یک اتصال قطبی دارد)، همچنین کلید فشاری معمولا اتصالاتی دارد که از یکدیگر قابل تشخیص نیستند.
به یک کلید فشاری حداقل دو زبانه اتصال دارد که زمانی که کلید فشرده می شود، بسته یا باز می‌شود. معمولاً یک فنر فنر بازگرداندن وجود دارد که وقتی فشار خارجی برداشته می شود کلید را به حالت قبلی باز می گرداند.
برخلاف کلید (سوئیچ)، کلید فشاری معمول، اتصال اولیه ندارد که بتوان آن را به عنوان یک قطب تعیین کرد. با این حال، یک کلید فشاری تکی می تواند دو جفت جداگانه از اتصال ها را بسته یا باز کند، در این صورت عملکردی مشابه کلید فشاری دو قطبی دارد.

اغلب کلیدهای فشاری یک فنر بازگشتی استیل دارند، تا در برابر فشار رو به پایین کلید مقاومت کنند، همچنین یک جفت فنر روی جفت اتصالات قرار دارد تا وقتی کلید فشرده می شود، هر اتصال را در جای خود نگه دارد و اتصال محکم ایجاد کند.همچنین اصولا دو اتصال بالایی از نظر الکتریکی در ارتباط هستند.

کلید گردان

کلید گردان یا سوئیچ دوار را نباید با انکودر چرخشی (رمزگذار چرخشی)، اشتباه گرفت.
یک سوئیچ دوار یا گردان، باعث اتصال الکتریکی بین اجزای یک روتور که روی یک شفت نصب است، میشود و توسط یک دستگیره می چرخد و باعث اتصال یکی از دو یا چند کانتکت ثابت می‌شود.
سابقاً برای انتخاب موج باندها در یک گیرنده رادیویی کانال های پخش شده در تلویزیون یا ورودی های یک پیش تقویت کننده استریو به کار می رفته است.
از دهه ی ۱۹۹۰، در زمینه ی رادیو و تلویزیون رمزگذار چرخشی جایگزین این قطعه شده است.
با این حال هنوز در تجهیزات نظامی، تجهیزات میدانی، سیستم های کنترل صنعتی و سایر برنامه های کاربردی، یک قطعه نیرومند (کلید گردان) که بتواند در محیط های خشن دوام بیاورد ضروری است.
همچنین، در حالی که خروجی یک رمزگذار چرخشی باید توسط یک دستگاه مانند یک میکروکنترلر رمزگشایی و تفسیر شود، یک سوئیچ دوار یک مولفه کاملاً پسیو است که برای عملکرد آن نیازی به هیچ وسیله الکترونیکی اضافی نیست.

کلید گردان - پین های استپ کن

سوئیچ دوار معمولاً با حداکثر ۱۲ وضعیت ساخته می شود، اما تعدادی از وضعیت ها را با توقف (استپ کن)، محدود می کند. این محدود کننده معمولاً یک پین متصل به یک واشر است که در اطراف بوشینگ کلید قرار دارد.
پین به منظور جلوگیری از چرخیدن کلید به نقاط قبلی، وارد حفره های انتخابی می شود. به عنوان مثال یک کلید گردان ۸ وضعیتی می تواند به نحوی پیکربندی شود که فقط ۷ وضعیت (یا حتی فقط دو وضعیت موجود) را داشته باشد.

سوئیچ دوار - اتصال به روتور

در کلید گردان یک کانتکت جداگانه به روتور متصل می شود که به نوبه خود به هر یک از اتصالات ثابت متصل می شود، یک کلید گردان ممکن است دارای چندین پل باشد که هر کدام به روتور مربوط به خود متصل است احتمال دارد روترها در بخشی جدا از کلیدها باشند.
اما اگر کلید فقط تعداد کمی وضعیت داشته باشد، دو، سه یا چهار روتور که در جهت های مختلف کار می کنند ممکن است در غالب یک ساختار (قطعه ی واحد)، ترکیب شوند.
حتی امکان ساخت کلیدهای گردان با بیش از 12 وضعیت مختلف، به صورت دست ساز امکان پذیر است.

سوئیچ دوار - کلید اتصال کوتاه

اگر روتر در حالت کلی، لحظه ای قبل از قطع اتصال با کانتکت قبلی، یا کانتکت بعدی اتصال برقرار کند، در این حالت محصول ما به عنوان یک کلید اتصال کوتاه شناخته می‌شود که همچنین می‌تواند به عنوان یک کلید اتصال قبل از قطع به کار برود.

طراحی پنل کلید گردان - سایز طبقات

مدل مرسوم سوئیچ دوار به گونه ای طراحی شده است که به صورت نصب در پنل استوانه ای می باشد، قطر بدنه آن از محدوده 2/5 تا 4 سانتی متر است. اگر بیش از یک طبقه ی بسته وجود داشته باشد آن طبقه ها تقریبا 1/5 سانتی متر فاصله دارند. این دسته از کلیدها برای تغییر از یک وضعیت به وضعیت بعدی یک صدای «کلیک» ایجاد می‌کنند .

تفاوت های ریزبینانه در برخی از کلیدها

 برخی از کلید ها با یک شفت اسپلیند (اسپلیت)، با یک آداپتور برای دستگیره ای با سطح مقطع D شکل تغذیه می‌شوند؛ آداپتور را می‌توان بر روی شفت، در هر یک از ۱۲ وضعیت و یا بیشتر حرکت داد تا جایگیری های نامطلوب بدنه ی خود کلید را، به حداقل برساند، به صورتی که دستگیره به درستی در ارتباط با موقعیت‌های لحاظ شده در سطح پنل تنظیم می‌شود.
کلید های گردشی مینیاتوری ممکن است قطری به کوچکی 0.5 اینچ داشته باشند و معمولاً پایه‌هایی در انتهای این کلیدها تعبیه شده است تا بتوان آنها را در سوراخ‌های بردهای مدار چاپی نصب کرد. کلیدهای گردان مینیاتوری معمولاً جریانهای نامی پایین‌تری از کلیدهای کامل دارند.

کلیدهای گردان باید به اندازه ای محکم نصب شوند که در برابر نیروهای چرخشی زیادی که ممکن است ضربه‌های کاربر به آن وارد نماید، مقاومت کنند. در یک مدل نصب بر روی پنل، یک سرپیچ حول یک رشته سیم، در بوش کلید محکم می شود. از طریق مدل های نصبی در حفره‌های تخته ی مدار چاپی، با شفتی که از طریق برشی از پنل خارج شده است، می‌توان آنها را روی برد مدار محکم نمود.
برای به حداقل رساندن فشارهای مکانیکی روی مدار چاپی، گیره ها در یک کلید روی برد PC، معمولاً ضعیف‌تر از کلید کامل هستند و دستگیره معمولا کوچکتر است که باعث می‌شود اهرم، کمتر استفاده شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *